پنج سال گذشت؛ در تمام لحظه‌هائی كه او تاوان پرسش‌گری را می‌پرداخت چقدر به یاد او بودیم و تا چه حد در تداوم راهش كوشیدیم؟ تعهد ما برای پاسداشت میراث او كدام نوشته و مقاله و یادداشت را آفرید؟
آری، پنج سال پراندوه از پی هم آمدند و رفتند اما گنجی بازنگشت. اما گنجی همچنان زنده است. مقاومتش در برابر پوشیدن لباس زندان، فریاد اعتراضش به معرفی او به عنوان یك زندانی و مجرم، دفاع تاریخی‌اش در دادگاه، قامت ایستاده و استوارش، لبخند سرورانگیزش برای به فرجام رساندن رسالت تاریخی‌اش، گفتگوهایش با نماینده حكومت و در برابر آنكه او را به بند افكند، همه و همه برگ‌هائی نازدودنی در تاریخ رویش و پویش اصلاح‌گرایانه در این سرزمین هستند. او حتی هیچ‌گاه بر خاتمی خُرده نگرفت كه چرا جز شرمندگی، گامی در راه آزادی او برنداشته است.
آری گنجی زنده است تا تاریخ زنده است، تا قلم زنده است، تا حقیقت زنده است، تا انسان زنده است؛ آری گنجی زنده و جاوید خواهد ماند.
در همین زمینه:
• گنجی و رنجی مدام – مسعود برجیان
• آیا کسی به یاد اکبر گنجی هست!؟ - وحید پوراستاد؛
• گنجی زنده است! - سید سام‌الدین ضیائی؛
• اندیشه های در بند ... - پویا؛
• روایت تصویر - ف. م. سخن؛
• آن روزتلخ فراموش نشدنی - یادداشت‌های یک روح بلاگر در برزخ؛
• بیانیه‌ی گزارش‌گران بدون مرز - بخش فارسی گروه گزارش‌گران بدون مرز؛
• تولد شش سالگی! - وحید پوراستاد؛
• به یاد اکبر - نیک‌آهنگ کوثر؛
• ترانه‌ی بزرگترین آرزو برای اكبر گنجی - در جدال با خاموشی؛
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر